Het besluit van de Zimbabwaanse oppositieleider Morgan Tsvangirai om zich terug te trekken uit de presidentsverkiezingen van aanstaande vrijdag heeft wereldwijd reacties opgeroepen. Maar wat vinden Zimbabwanen zelf?
De organisatie Peace & Democracy Project of Zimbabwe heeft de afgelopen dagen hard gewerkt om Zimbabwanen in de diaspora te motiveren naar huis terug te keren om hun stem uit te brengen tijdens de verkiezingen van aanstaande vrijdag.
Actie “Kom naar huis om te stemmen” (“Come home to vote”) bracht duizenden Zimbabwanen in Zuid Afrika op de been. Met de hulp van private sponsors en ondersteuning uit het bedrijfsleven ondernamen ze de reis terug naar huis. Om daar te horen dat de MDC de viool in de wilgen heeft gehangen.
“Ja, dat is teleurstellend nieuws natuurlijk”, zegt woordvoerder Mathula Lusinga. “Een forse streep door de rekening. Maar wel te begrijpen gezien de situatie. De regeringspartij heeft heel duidelijk gemaakt dat een vrije eerlijke verkiezing onmogelijk is. Maar een groot aantal mensen wil nog steeds terug naar huis”, aldus de Zimbabwaan die zelf in 2002 uit zijn vaderland verbannen werd. Behalve vaderlandsliefde, geeft hij toe dat ook de uitbarsting van vreemdelingenhaat vorige maand in Zuid Afrika zeker een rol speelt in de motivatie van mensen om terug te keren.
Lusinga verwacht de oplossing nu uit internationale hoek: “De regio, de Afrikaanse Unie en de Verenigde Naties moeten meer druk uitoefenen op Mugabe en zijn regime. Sancties en isolatie heeft zeker zin. Je ziet nu al dat de mensen om Mugabe heen in paniekstemming zijn. Ze realiseren zich dat dit verhaal een keer stopt, dat de schade enorm is en dat daaraan repercussies verbonden zijn.”
Fysieke kracht
Op blogs vinden discussies plaats over de zin of de onzin van het besluit van de MDC. Michael en Clive (http://www.zimbabwetoday.co.uk) vinden allebei dat de actie vraagtekens oproept: “Zoveel gegeven, zoveel verloren.... maar waarvoor?” vragen ze zich af. “Feit dat hij zich terugtrekt maakt alle doden, mishandelingen en verlaten van huizen en bezittingen compleet zinloos.” Aan de andere kant: “Wat zou er veranderd zijn als Mugabe de verkiezingen had verloren? Als de enige mensen met fysieke kracht het leger en de politie zijn, de mensen die hun god Mugabe blijven ondersteunen? Het zou van Zimbabwe een land maken geregeerd door dictators inplaats van een zogenoemde democratie”.
Activiste Amanda Atwood las nog voordat het nieuws bekend werd, het rapport van Human Rights Watch over de situatie in Zimbabwe. Ze merkt op dat het rapport veel informatie geeft, maar niet onderzoekt waarom groepen jongeren mensen inelkaar slaan, waarom hooggeplaatsten ze die opdracht geven: “Voor mij zijn dat de échte vragen”, schrijft ze op de blog http://kubatanablogs.net/kubatana: “Als we ooit deze samenleving weer willen opbouwen, dan is dit een van de grootste uitdagingen die voor ons ligt: Om uit te zoeken en verklaringen te vinden voor hoe we zover zijn gekomen.”
Eddie Cross, MDC-parlementslid, zegt dat Mugabe nu werkelijk te ver is gegaan: “Wat er nu verder ook gebeurt, Mugabe is niet langer in staat om Zimbabwe te regeren. Afgelopen vrijdag zei hij ‘Alleen God kan me de macht ontnemen’. Hij moet weten dat deze uitdaging is gehoord daar waar dit soort zaken ertoe doen en dat zijn vraag in behandeling is genomen.”
No comments:
Post a Comment