Als ik vrijdagmiddag van het vliegveld over de laatste heuvel rijd, ligt voor me de sky line van Johannesburg. En ik kan een gevoel van enthousiasme niet onderdrukken. Het verbaast me, want tot dusver stond de naam Johannesburg toch gelijk aan een stad van geweld en criminaliteit; een plek waar je liever vandaag dan morgen weer uit vertrekt? Vanwaar dan toch even dat vonkje van binnen wat ik zo duidelijk voel?
In de loop van de dagen wordt het duidelijk: Johannesburg, of 'Jozi' zoals haar inwoners haar liefkozend noemen, is een stad van leven. De stad ademt energie, dynamiek, avontuur, actie, bedrijvigheid.
Johannesburg, Egoli, Stad van Goud, Jozi... tot dusver is ze goed voor me geweest. Ja, ze verwart me met haar uitgebreide wegennetwerk dat als een kluwen grote lange linten door en om de stad heen ligt. Ze jaagt me angst aan vanwege het onbekende. Tegelijkertijd omarmt ze me met behulp van de warme Afrikaanse zon en zegt: Kom, leef!
No comments:
Post a Comment